میگفت : بابا این یکی مثل اون یکی نیست !!!

خنده ام گرفته بود ،گفتم خب  معلوم هست که همه با هم فرق میکنند

میگفت: آخه خسته شدم هر شب از بس کتابها را مرور کردم

با تعجب پرسیدم ، تو که دیگه دانشگاه نمیری !!! مگر داری ادامه تحصیل میدهی ؟!

گفت : بابا دلت خوشه ، چند ساله با این بچه ها دارم درس میخونم . اول باید خودم بخونم یاد بگیرم بعد به اونا یاد بدم ! پوست منو اینها کنده اند . خدا پدر اون یکی رو بیامرزه این که خیلی خنگه و....

نمیدونستم بهش بخندم یا براش دلم بسوزه

یادش شده بود که بچه ها باید درس بخوانند و یاد بگیرند نه اون

تازه فهمیدم که بیچاره با سه تا بچه هاش که اختلاف سنیشون هر کدوم دو تا سه سال هست خودش هم درس میخونه و مدام کتابها رو دور میکنه تا بتونه به اونها یاد بده به عبارتی لقمه را بجود و بگذارد توی دهان فرزندانش و جالب تر گاهی مجبوراست به جای آنها قورت هم بدهد و یا هضم کند

با حساب سر انگشتی من ایشون با توجه به اینکه خودشم یک باردوره تحصیلی را گذرانده هست  بعد آز آموزش به فرزندانش تا کنون توانسته 

4بار دوره ابتدایی 3بار دوره راهنمایی و دوبار هم دوره متوسطه را فارغ التحصیل شود و هنوز هم فارغ از تحصیل نشده

و اینقدر باهوش و ذکاوت بوده که :

موفق شده است در تمام رشته ها در مقطع راهنمایی و دبیرستان هم تدریس کند 

لبخندی زدم و به سر کچلش نگاه کردم و گفتم

حالا میفهمم که چرا ......

در ادامه براتون مطلبی گذاشتم برای آموزش با فرزندانتان و

نکاتی در رابطه ّبا کمک آموزشی به فرزندان در منزل

تا نپرسید ند جواب ندهید:

صبر کنید فرزندتان خودش نیاز به کمک پیدا کند و به سراغ شما بیاید، بعد به او رسیدگی کنید.

برخی والدین اصلا از همان اول خودشان دنبال فرزندشان راه می افتند تا مبادا سوال و اشکالی داشته

باشد تا درجا آن را برطرف کنند. با این کار، هم کمک خودشان را بی ارزش می کنند و هم، به فرزندشان

می آموزند که همیشه به آن ها وابسته باشند. این روش برای اعتماد به نفس فرزندان به شدت مخرب

است و استقلال لازم را در او پرورش نمی دهد.

بدانید اصلا هدف از انجام تکالیف چیست؟

فکر می کنید چرا بچه ها باید در خانه تکلیف انجام بدهند؟ مدارس زیادی در کشور ما و سایر کشورهای

دنیا وجود دارند که به مدارس بدون کیف مشهور هستند، یعنی بچه ها هیچ وسیله ای را با خود به

مدرسه نمی برند و در خانه هم از تکلیف خبری نیست. اوضاع درسی شان هم از بقیه بچه ها بدتر

نیست، بنابراین تکلیف خانه قرار نیست جایگزین یا مکمل درس مدرسه باشد، فقط برای تقویت مهارتهایی

مثل پشتکار، برنامه ریزی و مرور است که اتفاقا با انجام تکالیف توسط والدین، همه ی این هدف ها

بر باد می رود.

فقط راه را نشانش بدهید:

وقتی فرزندتان با سوالی نزد شما می آید، جواب را به او ندهید. با او همراهی و همفکری کنید.

همراه او در اینترنت یا کتاب ها دنبال جواب بگردید. یادتان نرود که هدف جواب نیست، بلکه یاد گرفتن

مسیر رسیدن جواب است.

همدلی کردن فراموش نشود:

با فرزندتان همدلی کنید. اگر تکالیفش زیاد است، اگر فراموش کرده که تکلیفش چیست، طوری رفتار

نکنید انگار فرصت خوبی برای انتقام گرفتن از فرزندتان به دست آورده اید، نگویید:

اگه این همه گیج و سر به هوا نبودی الان می دونستی تکلیفت چیه؟  در عوض با او همدلی کنید

و نشان بدهید که طرف او هستید. مثلا بگویید: معلومه که امسال معلمت سختگیرتره و بیشتر بهتون

تکلیف می ده.  یا وای واقعا انجام این همه تکلیف آدم را خسته می کنه، من به تو افتخار می کنم.

عنوان مجله:  پدر و مادرها (کودک همشهری)     شماره   49